
Çin; 5000 yıllık tarihi ile,
20 hanedanlığın yönetimiyle,
34 eyaletten oluşan, 55
toplumsal ırkı bünyesinde
barındıran, 5 çeşit dini
yaşan halkı ile dünyanın en
eski toprakları. Bu
topraklarda ortaya çıkmış
bir savaşma sanatı, Wushu.
Wushu, gerçek
topluluklarda filizlendi.
Kabilelerin yaşadığı
dönemlerde, yaşam mücadelesi
için yapılan savaşlarda, tek
vuruş, tek batırma, tek
yumruk, tek tekme; öğretim,
pratik vb. ortaya çıkan
prensip kavramlar ile Wushu'
nun filizlenmesi hızlandı.
Wushu, köle toplumlar
zamanında tanınmaya
başlandı.
Xia (mö.2100-1600)
hanedanlığı döneminde
kurulan, savaşlarda
geliştirilip kullanılan
Wushu, iki ana unsurda
toplandı; 1- askeri Wushu
hareketleri, 2- Wushu
hareketi okul eğitimi.
Shang (mö.1600-1066)
hanedanlığı döneminde
görülmeye başlanan Wushu
eğitimindeki el şekilleri,
Zhou (mö. 1066-221)
hanedanlığı döneminde savaş
oyunu eğitimi, seriler
halinde pratik haline
getirildi. Zhou döneminde
görülen, ilk Çin savaş
sanatları kaynak
eserlerinden olan Zhouyi
(değişimler) veya Yijing
(değişimler) kitabında; Tao
felsefesinde, bir Yin
(dişil) ve bir Yang (erkil)
prensibi, daha sonra Taiji
(varlık) değişimi, Liangyi
(çift anlam) oluşumu,
Sixiang (dört şekil), Bagua
(sekiz diyagram) vb.
prensipler kullanıldı. Çin
savaş sanatlarının ana
kaynağı olan Taiji yaşam
öğretisi, Chunqiu (mö.770-256)
Savaşan Devletler döneminin
arkasından, lordlar
tarafından savaş alanlarında
teknik olarak kullanıldı.
Chunqiu döneminde, boğuşmaya
kalkışmak tekniği, tanrıdan
gönderilen kahraman olarak
tanımlandı. Aynı zamanda bu
dönemde, kılıç yapımı ve
kılıç metodu geliştirildi.
Wushu, feodal topluluklar
döneminde gelişmeye başladı.
Qin (mö.221-206) ve Han
(mö.206-ms.220) hanedanlığı
döneminde, Wushu' nun
gelişimi için birlikler
kuruldu ve Jiaoli (boğuşma)
ve Jijian (kılıç döğüşü)
döğüşleri oluşturuldu.
Yanlexingwu (rahat oyun),
Hongmenyan (kaz girişi),
Xiangzhuangwujian (malikane
kılıç oyunu) gibi oyun
formları folklorik olarak
uygulandı. Daowu (bıçak
oyunu), Liwu (kuvvet oyunu)
gibi müzik eşliğinde yapılan
oyunlar, günümüz Wushu'
sunun Taolu (form) bölümü
tekniğinin ilk şekli oldu.
Tang (618-907) hanedanlığı
döneminde Wushu; gelişmeye,
ilerlemeye ve savaşçı
askerler tarafından, askeri
eğitimlerde jianshu (kılıç
sanatı) kullanılmaya
başlandı. Li-Bai ve Zhang-Xucao
şiirlerinde ve kitaplarında,
Wushu çalışmalarını bir
kültür olarak tanımladılar.
Song (960-1279) ve Yuan
(1279-1368) hanedanlıkları
döneminde; Yinglue ve
Gongjian gibi
organizasyonlar kurularak
Wuyi (Wushu - savaş sanatı),
halk arasında çalışılmaya
başlandı. Tekli çalışma ve
karşılıklı çalışma metodları
geliştirildi.
Ming (1368-1644) ve Qing
(1644-1912) hanedanlıkları,
Wushu' nun gelişim dönemleri
oldu. Changquan, Houquan,
Shaolinquan, Neijiaquan gibi
10 bölüm ve Taijiquan,
Baguazhang ve Xingyiquan
gibi stiller oluşturuldu.
Günümüzde, Wushu' da
yapılan değişiklikler ile
beden eğitimi
organizasyonları, döğüş
dernekleri ve savaşçı
birlikleri oluşturulmaya
başlandı. 1909 yılında
Shanghai' de Jingwu Spor
Birliği, 1910 yılında
Tianjin' de Çin Savaşçı
Birliği, 1927 yılında
Nanjing' de Çin Merkezi
Devlet Wushu Enstitüs' ü
kuruldu. 1936 yılında, Çin
Wushu takımı, Olimpiyat
oyunlarında gösteriler
yaptı. Çin devletinin
kuruluşundan (1912-1949)
sonra, Wushu gelişmeye
başladı. 1956 yılında
Beijing' de Çin Wushu
Birliği kuruldu. Daha önce
Wushu grupları olarak
hareket ediliyordu. 1958
yılında Changquan, Nanquan,
Taijiquan stillerinin
standart formları
oluşturuldu. 1985 yılında,
Xian' da yapılan toplantı
neticesinde, komiteler
oluşturularak Beijing' de
Uluslararası Wushu
Federasyonu kuruldu. 1987
yılında, 1. Asya Wushu
Şampiyonası yapıldı. 1990
yılında, 11. Asya
oyunlarında, Wushu' nun
Jingsai yarışma kuralları
uygulandı. 1999 yılında,
Uluslararası Wushu
Federasyonu' nun,
Uluslararası Olimpiyat
komitesine yapmış olduğu
başvurusu kabul edildi ve
Wushu Sporu, Olimpiyat
Oyunları' na katılmaya hak
kazandı. 2008 yılında,
Olimpiyat Oyunları' nın Çin-Beijing'
de yapılması karar alındı.
Wushu sporcuları, bundan
sonraki dönemlerde,
Olimpiyat Oyunları' nda
yarışmak için hazırlanıyor. |
|
|
TAOLU (Form) |
|
Changquan
(kuzey boş el stili) |
|
Daoshu
(geniş kılıç stili) |
|
Jianshu
(ince kılıç stili) |
|
Qiangshu
(mızrak stili) |
|
Gunshu
(sopa stili) |
|
Nanquan
(güney boş el stili) |
|
Nandao
(güney kılıç stili) |
|
Nangun
(güney sopa stili) |
|
Taijiquan
(yumuşak boş el stili) |
|
Taijijian
(yumuşak kılıç stili) |
|
Duilian
(ikili karşılaşma stili) |
|
|
SANSHOU (Müsabaka) |
|
Sanda
(tam temas) |
|
Qingda
(hafif temas) |
|
Tuishou
(iten eller) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

Sanshou bir diğer adıyla
Sanda, serbest döğüs anlamına gelir ve eğitimi
verilen stil veya formun döğüşte uygulanmasıdır.
4 Bölüme Ayrılır;
Boji
veya
Quanfa: El
teknikleri,
Tuiquan veya
Tuifa: Tekme
teknikleri,
Qinna veya
Qinfa:
Tutuş teknikleri,
Shuaijiao
veya Shuaifa:
Düşürme teknikleri.

Taolu, geleneksel Wushu eğitiminin kaynağıdır.
taolu; form, şekil bir başka değişle Wushu'nun
kareografi bölümüdür. Bu eğitim döğüş yeteneğine
temel hazırlar. 8 çeşit uygulaması mevcuttur.
1- Guiding-Taolu: Standart form,
2- Jibgsai-Taolu: Yarışma formu,
3- Zixuan-Taolu: Seçmeli form,
4- Puji-Taolu: Popüler form,
5- Jiaoxue-Taolu: Eğitim formu,
6- Xiandai-Taolu: Modern form; Changquan,
Daoshu, Jianshu, Qiangshu, Gungshu, Nanquan,
Nandao, Nangun, Taijiquan, Taijijian, Taijishan,
7- Chuangtong-Taolu: Geleneksel form;
Xingyiquan, Baguazhang, Bajiquan, Tongbiquan,
Piguaquan, Fanziquan, Ditangquan, Tanglangquan,
Yingzhanoquan, Zuiquan, Chaquan, Huaquan,
Paoquan, Hongquan, Shaolinquan, Chuantong-Nanquan,
Dandao, Shuangjian, Danjian, Shuanggou, Pudao,
Sanjiegun, Danbian v.b
8- Duilian- Taolu: Boş el ve silahlı
karşılaşma formu.
|